در تمام محافل سخن از رفاه حال جامعه پزشکی مخصوصا دندانپزشکان به گوش میرسد ولی مسئولین ذیربط و صدا و سیما هیچوقت مشکلات جامعه را در تریبون‌های رسمی در صدا و سیما  نقد نکردند که چرا باید یک دندانپزشک برای معیشت اولیه خود راهی کشورهای همسایه گردد.

شاید پازل گمشده در نزد سیاست گزاران وزارت بهداشت باشد که به مفهوم اقتصاد سلامت توجهی نمیکند. در جامعه ای که بیمه ها در امر سلامت دهان و دندان ورود نمیکنند 90% از خدمات دندانپزشکی در بخش خصوص ارائه میشود. در جوامع امروزی سلامتی دهان و دندان  در تمام کشورهای در حال توسعه در صدر اولویت کاری خود قرار داده اند چون که سلامتی دهان و دندان نقش بسزایی در سلامتی انسانها دارد لذا همواره سیاست به گونه ای طراحی میشود که بیمه ها به عنوان یک رکن اساسی در خدمت مردم باشند ولی متاسفانه رد پای بیمه های پایه در امر سلامت آحاد مردم دیده نمیشود و یا خیلی کم رنگ هست که سیاستگزاران بر این مهم اذعان داشته باشند؛ مشکلات سلامتی دهان و دندان به افزایش تعداد دندانپزشک ربطی ندارد بلکه به سبد حمایت بیمه ای که  حق مسلم هر شهروندی است که باید از آن برخوردار باشد.

 جامعه پزشکی بر این امر واقف هست که باید مسئولیت خود را در قبال دولت و مردم به نحو احسن با پرداخت مالیات عادلانه انجام دهد.متاسفانه امروزه در مدیریت‌های کلان شهری برای رفع مشکلات مالی خود چشم‌شان را به جامعه خدوم پزشکی دوخته اند بطوریکه شهرداری‌ها با اخذ عوارض غیر قانونی به جامعه پزشکی فشار میاورند البته غیر از عوارض نوسازی که قانونی است در مواردی از قبیل تبدیل محل مسکونی به تجاری عوارضی کمرشکن اخذ میکنند در حالی که طبق قانون و مصوبه مجلس شورای اسلامی پزشکان میتوانند حتی در محل مسکونی خود طبابت کنند.

امید است در سال جدید سیاستگزاران امر بهداشت با نگرشی علمی و خردمندانه بتوانند آرامش و سلامتی را به جامعه پزشکی و احاد مردم بازگردانند.