گسترش افسارگسیخته اپیدمی کرونا در کشور همه را نگران کرده و متولیان امر در تلاش هستند کاری در جهت پیشگیری و کنترل این بیماری انجام دهند.

چه شد که به اینجا رسیدیم بحث خاص خود را دارد ولی چه باید بکنیم سوال مهم حال حاضر بخصوص در کلانشهری مانند تهران است.

 قفل کردن شهر بدون برنامه ریزی دقیق و منسجم، هیچ نتیجه قطعی برای کنترل اپیدمی به دنبال ندارد جز خریدن زمان! لاک داون عمدتا برای خریدن زمان جهت ادامه روند پیشگیری و کنترل است و اثر ماندگار ندارد. هزینه و بار اقتصادی لاک دان هم بسیار بالاست.

کدام برنامه پیشگیری و کنترل موثر شناخته ای، برنامه ریزی شده که لازم است در کنارش شهر را قفل کنیم؟ اگر چنین اقدامی تنها برای وقفه ای ۲ هفته ای است قطعا اثربخشی کوتاه مدت و هزینه اثربخشی بالایی خواهد داشت و انجام آن اصلا به صلاح نیست.

تعطیلی شهر یا استان زمانی می تواند اثربخشی ماندگاری داشته باشد که:

- برای بعد لاک دان (تعطیلی فعالیت ها و قرنطینه کامل " LOCK DOWN") باید برنامه داشته باشیم. (ما برنامه ای داریم که باید با لاک دان تلفیق شود).

- اهداف لاک دان مشخص و نحوه اجرای آن به صورت عملیاتی تعریف شود.

- آمادگی همه جانبه سازمان های ذینفع و آمادگی مردم مهیا شده باشد.

- زمان باید بخریم که در این فاصله زمانی چه کار کنیم؟ پروپوزال این کار کدام است؟

- لاک دان شهر در چه سطحی است؟ و بسته های حمایتی برای نیازمندان و گروههای پرخطر چیست؟

- آیا تردد به شهر ممنوع است یا خیر؟ اگر پاسخ منفی است لاک دان معنایی ندارد مگر تمامی ورودی های به شهر ۱۴ روز قرنطینه شوند. اگر تردد آزاد است لاک دان نتیجه ای بسیار کم رنگ خواهد داشت!

- آیا هزینه اثربخشی این طرح اندازه گیری شده است؟ و مطالعات مقدماتی در خصوص این پیشنهاد چیست؟

- سوالات دیگری که بدون پاسخ نسبتا شفاف به آنها، این کار هم اقدامی عجولانه است که باز جزئی اعتماد و هم انتظار همکاری مردم را برای ادامه راه از بین خواهد برد.